Hadewych Minis (35) is niet bang om al haar talenten een kans te geven. Ze toonde de moed om haar eigen weg te gaan, een beslissing die haar geen windeieren heeft gelegd. “Het lijkt of het leven me beloont voor het overwinnen van mijn angst.”

Waar geloof je in?
“Sinds ik een kind heb gekregen is er wel wat veranderd in mijn perceptie van het leven. Mijn geloof in de liefde was al groot, maar heeft dit jaar een extra dimensie gekregen met de geboorte van onze zoon Salvador. De liefde die ik voor hem voel is overweldigend en met niets te vergelijken. Tegelijk merk ik ook dat het me kwetsbaarder heeft gemaakt. Het dagelijkse nieuws met alle nare berichtgevingen over oorlogen en aanslagen doet me zoveel meer dan vroeger. Vroeger zag ik al die ellende natuurlijk ook wel, maar nu voel ik me verantwoordelijk voor ons kind en kan ik het maar moeilijk van me af zetten. Mijn sterke geloof in de liefde aan de ene kant met nu ook steeds vaker die angst aan de andere kant, maakt me wel eens angstig. Desondanks geniet ik nu toch meer van het leven. Ervaar ik het veel intenser en wil ik blijven vertrouwen op het ‘grotere plan’ ervan.”

Hoe ga je met die angst om?
“Angst is lastig en vervelend, maar de angst voor de angst is nog erger. Daarom probeer ik er voorbij te gaan en er iets mee te doen. In mijn werk heb ik dat destijds ook gedaan. Ik heb toen mijn zekerheid opzij gezet en ben bij Toneelgroep Amsterdam vertrokken om mijn droom te verwezenlijken. Ik wilde met mijn muziek verder en had sterk de behoefte om een keer iets helemaal vanuit mezelf te creëren. Het was doodeng, maar het heeft me uiteindelijk veel opgeleverd. Vanaf dat moment is er zoveel moois op mijn pad gekomen. Ik heb ervaren dat je soms dwars door de angst heen moet gaan om bij je geluk te komen. Dat geldt ook voor mijn kind. Als ik aan die angst ga toegeven levert dat me niets op en wordt het voor niemand leuker. Daarom focus ik me liever op de andere kant en hoop ik hem zo op te voeden dat hij weerbaar wordt en later ook leert om zijn eigen steentje bij te dragen aan de mensheid. Zelf denk ik er ook hard over om op den duur vrijwilligerswerk te gaan doen. Het is een mooie manier om iets terug te geven aan de wereld.”

Naast het werken aan je nieuwe album, zit je midden in de opnames voor de nieuwste film van Alex van Warmerdam en sta je binnenkort in de musical ‘Hij gelooft in mij’. Hoe combineer je dit allemaal met het moederschap?
“Tja, het is nu even best druk, maar omdat ik van alles zo geniet geeft het me eerder energie dan dat ik het te veel vindt. Het moederschap voelt voor mij als heel vanzelfsprekend, wat overigens niet vanzelfsprekend is en ik van te voren ook niet had kunnen bedenken. Ik kan me er helemaal aan overgeven en ben gelukkig ook veel thuis. Omdat mijn man (acteur Tibor Lukács, rc) -net zoals ik - op onregelmatige tijden werkt, lukt het ons om de taken goed te verdelen. Mede door de hulp van onze beide moeders die hier graag komen oppassen. Onlangs is Salvador voor twee dagen per week naar de crèche gegaan. Ik had verwacht dat ik het daar wel moeilijk mee zou hebben, maar had er tot mijn verbazing geen moeite mee. Daar schaamde ik me in het begin wel voor. Dacht dat ik dan vast geen goede moeder was. Het is een hele goede crèche met relatief weinig kindjes en twee vrouwelijke leiders. Ze eten er bijvoorbeeld ook biologisch en draaien klassieke muziek. Ik laat hem er in het volste vertrouwen achter en dat scheelt. Hij reageert heel vrolijk als ik hem er naar toe breng en als ik weg ga is het ook geen Griekse tragedie. Ik ben blij dat we het zo kunnen organiseren dat ik nog tijd heb voor mijn eigen dingen die me – naast het moederschap - ook heel gelukkig maken. Die afwisseling vind ik heel belangrijk. Ik zou geen leuke moeder zijn als ik alleen maar thuis met mijn kind zou zitten.”

Waar hoop je op?
“Ik vind dat het met de wereld nu een hele rare kant opgaat en dat mensen vaak zo onachtzaam en onvriendelijk met elkaar om gaan. Daarom hoop ik dat steeds meer mensen in staat zullen zijn om hun hart te volgen en dan gelukkiger zullen zijn. Zo zou de wereld een mooiere plek kunnen worden dan deze nu is. Met deze gedachte probeer ik onze zoon op te voeden. Salvador betekent letterlijk vertaalt ‘redder’. Niet dat ik van hem verwacht dat hij ons allemaal zal redden, wij vonden het gewoon een hele mooie naam. Ik kan alleen maar hopen dat het hem ook zal lukken om zijn hart te volgen en veel liefde te geven. Dat is volgens mij de belangrijkste opdracht in het leven.”

www.hadewychminis.nl