Katja Römer-Schuurman (36) is een typisch voorbeeld van een zondagskind en brains and beauty. Ze kreeg vele kansen die ze ook met beide handen heeft aangepakt. “Je moet het zelf willen en kunnen, maar je hebt daarnaast altijd de hulp van anderen nodig.”

Waar geloof je in?
“Ik geloof in de glimlach naar de ander. Daarin zit iets bemoedigends. Met onze blik naar elkaar oefenen we bewust én onbewust grote invloed uit. Wanneer iemand me met liefde, respect en vertrouwen behandelt, voelt het alsof ik van binnen een beetje groei en als gevolg daarvan mezelf ook liefdevoller ervaar en ga gedragen. Gelukkig reageren de meeste mensen heel blij en vrolijk op me als ze me tegenkomen. Maar helaas werkt het andersom net zo. Bekendheid brengt ook de nodige vooroordelen met zich mee. Kwaadsprekerij en negativiteit zijn als messteken en breken de ander af. Het slaat op je wezen. Ondanks de vele positieve zaken in mijn leven, heeft het mijn zelfbeeld negatief beïnvloed.

Alles begint bij een gedachte. Die heeft een ongekende kracht. Dat geloof ik inmiddels niet meer, dat wéét ik. Bij het zien van de documentaire What the bleep!? Down the rabbit hole werd me dat nog eens heel duidelijk. Hierin werden watermonsters ingevroren die van tevoren waren blootgesteld aan negatieve of positieve woorden, gedachten, emoties. De foto’s van deze verschillende waterkristallen lieten zien dat de positief beïnvloede watermonsters mooie en perfecte gevormde kristallen opleverden, terwijl de negatieve woorden, gedachten en emoties lelijke, misvormde kristallen opleverden. Heel bijzonder dat door zo’n min of meer eenvoudige experiment spiritualiteit en wetenschap ineens heel dicht bij elkaar komen. Wij bestaan voor zo’n tachtig procent uit water, dus als gedachten dit met water kunnen doen, stel je dan eens voor hoe ze ons kunnen beïnvloeden.”

Hoe pas je dit inzicht toe in je eigen leven?
“Door verantwoording te nemen voor wat ik denk en hoe ik me gedraag. Er van uitgaande dat iedereen z’n eigen strijd levert en z’n best doet, tracht ik steeds meer compassie te ontwikkelen en zonder vooroordeel naar een ander te kijken. Het is belangrijk om te beseffen dat er op zich niets mis is met oordelen, zolang je je maar beseft dat het jouw oordeel is en het meer over jou zegt dan over die ander. Het gevaar van (ver)oordelen is dat je iemand als het ware in een vacuüm plaatst. De kunst is om je blik zo open mogelijk te houden. Dat is een keuze en vergt oefening. Ons bedrijf RTS (Return to Sender) is opgericht vanuit die gedachte: mensen in ontwikkelingslanden positief benaderen en uitgaan van hun zelfredzaamheid. We stimuleren hun ondernemerschap door de prachtige spullen die ze maken af te nemen en hier te verkopen, in plaats van ze geld te sturen. Uiteindelijk wil je toch liever zelf iets van je leven kunnen maken, trots kunnen zijn op wat je voor elkaar hebt gekregen in plaats van als slachtoffer je hand ophouden. Vroeger op school was ik altijd al geïntrigeerd door ontwikkelingssamenwerking en maakte ik eindeloze werkstukken over dit onderwerp. Om die reden wilde ik ook politicologie gaan studeren, maar toen kreeg ik de kans om in GTST te gaan spelen. Zo ben ik het acteer,- en later het presenteer-vak ingerold en vond dat op dat moment in mijn leven een groot avontuur. Doordat ik veel heb gereisd voor goede doelen en ook reisprogramma’s heb gemaakt, kwam ik onderweg van alles tegen. In plaats van de paradijselijke plekken, koos ik bewust voor de mindere plekken. Zoals bijvoorbeeld de vuilnisbelten van Mexico-Stad, waar hele gemeenschappen op leven. Of ik bezocht de ‘Onaanraakbaaren’, de laagste en daarom meest gediscrimineerde kaste van India. Die mensen leven allemaal in vreselijke armzalige en smerige omstandigheden en proberen ondertussen met man en macht nog wat van hun leven te maken. Ook zij hebben - naast al hun ellende - hun dromen en verlangens. Door hulp van anderen krijgen ze een kans om daar iets van waar te maken. Met de winst die RTS maakt ondersteunen we de diverse projecten en daarnaast helpen we de RTS producenten ook bij hun verdere ontwikkeling. Zo willen we laten zien dat je op een eerlijke manier een succesvol bedrijf kunt worden en kom ik ook weer uit bij mijn geloof: we hebben elkaar nodig om te groeien.”

Doe je dit puur vanuit liefde?
“De liefde drijft me. Wanneer je de dingen met liefde doet raak je nooit uitgeput, zo heb ik gemerkt. Ik geloof dat er zonder liefde geen leven is en liefde kan je nooit té veel geven. Naast de grote Liefde voor Thijs ( Römer, rc) en onze dochter Sammie heb ik nog volop liefde over voor mijn familie, mijn vrienden en niet te vergeten de natuur. Sinds we buiten de stad wonen geniet ik daar veel bewuster van. Het is heus niet zo dat ik altijd jubelend rond loop – ik heb ook zeker mijn sombere buien - maar ik kan echt verliefd zijn op het leven!”

Waar hoop je op?
“Op leven na de dood of liever nog: op het eeuwige leven! Nee, ik ben niet bang dat ik dan onverschillig zou worden of dat het leven me dan minder waardevol zou zijn. Het zou eerder een hoop onrust bij me weg nemen. Filosofie, politiek, wetenschap, reizen, ontwikkelingssamenwerking….. Er zijn nog zoveel dingen die me interesseren en die ik wil doen. Ooit hoorde ik Jules Deelder het mooi in plat Rotterdams zeggen: “Iedereen om me heen valt dood neer, maar ik mot het in mijn geval nog maar zien!” Die woorden zijn blijven hangen. Ik kan me in ieder geval niet voorstellen dat ik er op een dag niet meer zal zijn of ooit genoeg van het leven zal krijgen!”

www.returntosender.nl